bee

Rabu, 11 Juni 2014

Mantan Demonstran

Mantan Demonstran

            “Aku ora sida melu kok Mas Krepo!”kandhane kanca-kancane buruh pabrik cilik esuk iku nalika wis padha nglumpuk ing ngarep warung wetan gapura.
            Sejatine pabrik lagi bukak jam wolu, nanging esuk iku pancen wis padha kangsen teka luwih gasik lan banjur arep bebarengan nekani dhemo buruh.
            “Wah, semelekethe kabeh,” wuwuse Krepo rada sengol jalaran kancane kang dikangseni siji bae ora ana kang melu mangkat. “Kamangka dhemo dina iki tujuwane merjuwangke bayare wong-wong kaya awake dhewe iki supaya bisa mundhak.”
            Kabeh ora ana kang kekandhan. Siji bae ora ana kang mingset saka anggone lungguh ing jok motore. Karo nyawang Krepo kang ngecengake tali sirah saka kain werna putih ditulisi cet abang mbranang.
            “Tenan iki, ora ana kang melu mangkat?” pitakone Krepo gagah karo ngeslah montore. “Merdeka!”
            “Merdeka!” kancane kabeh tetep ora mingset saka sedhel montore nalika Krepo kanthi gagah ninggalake ngarep plataran pabrik kang durung bukak esuk iku.
            “Asline aku wedi menawa dipecat. Terus anak-bojoku dakpakani apa? Hayo?” saungkure Krepo kanca-kancane wiwit ngetokake panguneg-unege.
            “Eii, ora bisa! Awake dhewe iki sejatine ora bisa dipecat mung karana melu dhemonstrasi, jalaran kabeh iku wis dijamin dening aturan,” tumanggape buruh liyane. “Undhang-undhang menjamin buruh untuk berserikat. Nha, dhemonstrasi iku salah sijining bentuk dari berserikat mau.”
            “Bener omongmu. Sok mengkonowa bisa wae pabrik anggone mecat ora nganggo alasan melu dhemo, nanging merga awake dhewe mbolos anggone kerja.”
            Kanyatane Krepo ora dipecat. Mbok menawa jalaran Krepo klebu pengurus organisasi serikat buruh sing pancen tukang dhemo. Sing duwe pabrik wedi mecat sanajan Krepo kerep mbolos nyambut gawe. Sumelang pabrike mlebu ing berita televisi kang tundhone dadi dredah lan mesthi wae njalari pabrike entuk cap minangka ‘pabrik anti dhemokrasi’ kang wusane ora entuk ‘buyer’ langganan saka njaban rangkah.
            Wektu iki wis ora jeneng wadi menawa televisi, koran, internet, lan bisa uga radio, duwe kaya kekuwatan linuwih kanggo nemtokake laku panguripaning masyarakat ing babagan ekonomi, politik, sosial, lan uga budaya. Ora sethithik pabrik ambruk jalaran diwartakake anggone mbayar karyawane nyalahi aturan. Ora sethithik pawongan kang dadakan sugih jalaran dikabarake ing internet lan televisi, ora sethithik pawongan dadakan dhuwur drajate marga saking kerep anggone ndobos ana ing koran lan televisi.
            Nanging uga ora sethithik pawongan kang anjlog pangkate, mudhun drajat martabate, ambruk pabrike, rusak nalare marga anane televisi, koran, radio, lan internet. Cethane kaya saweneh senjata naggala, tumbak nyenyep loro, ana kalane kena kanggo nggeret munggah kang lagi ana ngisor, nanging wektu liya uga bisa kanggo ngganthol kang lagi methangkring ing ndhuwur.
            “Media itu akan selalu berpihak kepada orang-orang seperti kita, Mas Krepo,” kandhane sawenehe pengurus ‘organisasi buruh tukang dhemo’ marang Krepo sawijining wektu nalika kekarone lagi ngrancang ‘dhemonstrasi akbar’.
            “Tivi lan koran kuwi seneng martakake kekurangane negara, terus wong-wong kaya awake dhewe iki seneng nyacad negara. Klop!”
            “Kamangka yen awake dhewe wis direwangi tivi lan koran, sapa maneh kang wani? Rak ya ngono ta mbak Yanti?” kandhane Krepo karo nglapurake anggone kasil golek dana kanggo ragad ‘dhemonstrasi akbar’ minggu ngarep.
“Mas Krepo becike mugen anggone ngurus nasibe kanca-kanca wae. Karepku, kepriye menawa Mas Krepo metu saka pabrik wae, banjur mugen ngurusi kanca-kanca,” rembuge Yanti nalika semana.
            Krepo isih kelingan nalika dheweke metu saka anggone dadi buruh pabrik lan banjur mligi ngurusi dhemo. Jebul oleh-olehane malah luwih gedhe tinimbang blanjane buruh pabrik, semono uga Yanti lan kanca-kanca liyane kang dadi pengurus ‘organisasi buruh tukang dhemo’. Ora ngerti kepriye carane ngedum dhuwit saka donatur dhemo, kang cetha uripe Krepo dadi luwih ngglenter sawise dadi pengurus dhemo buruh.
            “Dhemostran buruh iku ora kudu dadi buruh, Bu.” Kandhane Krepo marang bojone wektu iku.
            “Lha mengko yen wis ora ana dhemo terus anak bojomu kok pakani apa?”wangsulane bojone.
            “Ing negara penuh kebebasan kaya negarane dhewe iku, dhemonstrasi mesthi kudu ana. Iku wis syarate negara dhemokrasi. Dhemo lagi ora ana menawa buruh-buruh iku wis padha dadi pejabat!”
            “Lha yen kabeh dadi direktur, dadi pejabat, banjur sapa kang dadi buruh lan dadi pegawe cilik?”
            Nalar apa ora, nanging Krepo ora wangsulan. Kang cetha, saben dina Krepo wis ora mangkat nyambut gawe menyang pabrik. Gaweyan kang pokok tumprape Krepo yaiku golek donatur, penyandhang dana, ing papan ngendi bae. Mesthi wae gaweyan iki gaweyan kang wadi banget, mula senajan Krepo klebu pengurus organisasi dheweke ora nate diwartakake ing koran, ora diwawancarai televisi. Beda karo Yanti kang dadi koordinator lapangan (korlap), kang ngatur lan tanggung jawab nalika dhemo, saben wektu mlebu layar televisi lan jenenge ditulis ing koran. Yanti dadi selebritis dadakan.
            Prasasat wong ing kutha iki ora ana kang ora tepung marang Yanti Si Perempuan Pejuang Kaum Buruh, saweneh gelar kang ngedab-edabi banget. Kosok baline ora ana kang tepung marang Krepo Si Pencari Dana. Kabeh iki jalaran anane televisi, radio, koran, lan internet, kang mblithuk lan mblingerake utege kang ngrungu lang kang maca. Mesthi bae kabeh iki dudu lupute koran, internet, lan televisi kang nggiyarake, nanging merga saking gobloge kang nonton, kang maca, lan kang ngrungokake, kang gampang banget kapilut. Eloking kahanan, kang nonton lan keblithuk, kang krungu lan keblinger, kang nulis lan ora ngerti, dianggep klumpukane suwara warga masyarakat lan uga dianggep klumpukane suwarane warga masyarakat kang sinebut people power, kekuwatan rakyat.
            Mula, senajanta Krepo rumangsa aneh nalika krungu Yanti disengkakake ngaluhur dadi punggawaning pamarentah, kabeh pawongan lan kanca-kancane Krepo siji bae ora ana kang ngarani menawa warta iku aneh. Bisa bae Yanti disengkakake ngaluhur dadi punggawa pamarentah karana pancen diangkah supaya ora bakal ana dhemo maneh jalaran tukange dhemo wis dadi wong pamarentah.
            “Lunga ya lunga, nanging mbok aja dadi punggawa pamarentah,” Krepo gumreneng nyaruwe lungane Yanti. “Yen kaya ngene banjur sapa maneh kang percaya marang ‘organisasi buruh tukang dhemo’?”
            Krepo kaya wong tiba kebrukan andha, organisasine bubar isih ketambahan dikuya-kuya liya lan dianggep pengkhianat perjuangan.
            “Coba, yen kaya mangkene banjur priye, Pak?” kandhane bojone nalika ngerteni Krepo ora bisa pindhah menyang organisasi buruh liyane jalaran organisasine dhewe wis kadhung entuk cap kadidene organisasi kang mirong banjur mbalik melu pamarentah. Tansaya cilaka jalaran Krepo dianggap mata pita.
            “Pak, perjuwangan idealis iku ora ana. Saiki ora usah merjuwangke idealisme semu. Kawitane pancen bengak-bengok ‘kita perjuangkan idealisme kita’, nanging yen diwenehi gula banjur ngerti legine gula, sapa sing gelem nglepeh?”kandhane bojone Krepo kang biyene pancen lulusan universitas, dene Krepo mung lulus sekolah kejuruan lan mogol kuliyag merga ketungkul anggone seneng dhemo.
            “Saiki becike kowe nggolekana mbak Yanti. Yen bisa ya njaluka gulane sethithik, melu ngrasakake legine. Kepepete dadi tukang sapu ya ora dadi ngapa, waton bisa nyekolahake anak,”pamrayogane sing wadon.
            Sidane Krepo manut. Motore diedol, pamrihe bisa dienggo sangu menyang kutha raja nggoleki kantore Yanti, kancane dhemo biyen. Mbokmenawa Yanti eling nalika lara lapa biyen, lan banjur menehi pagaweyan marang dheweke, sukur-sukur pagaweyan kang murwat.
            Nanging kang jeneng gegambaran mono pancen luwih endah tinimbang kanyatan. Lagi arep mlebu kantore Yanti wae, Krepo wis ditulak dening satpam regol.
            “Kula menika rencangipun Ibu Yanti!” Krepa ngrerepa.
            “Betul, Bapak. Tetapi bertemu Ibu, tidak semudah itu. Harus dijadwalkan lebih dahulu. Njenengan saking kantor pundi, lan pundi surat tugas saking kantor?” kandhane Satpam mau pancen bener lan pener, nanging nglarakake ati.
            Dina kaloro, Krepo njarag teka ing ngarep kantor luwih esuk maneh, ing karep mengko Yanti, bakal meruhi dheweke lan banjur nyeluk.
            “Satpam iku bakal kisinan. Pawongan sing wingi daktulak jebul pancen kancane Bu Yanti? Hahaha...”pamikire Krepo mesam-mesem.
            Nanging gegambaran pancen luwih endah saka kanyatan. Krepo meruhi Yanti mudhun saka mobil ing ngarep kantor lan banjur mlebu tanpa mengo maneh. Mbokmenawa Yanti wis ora meruhi satpam kang mbukakake lawang mobil, apa maneh marang Krepo kang njogrog ing regol gedhong.
            Dina katelu, Krepo teka luwih esuk lan diniyati mulih tekan sore. Mbokmenawa saka njeron mobil Yanti meruhi wong kuru kang lungguh njogrog ing ngarep regol. Nanging gegambaran pancen luwih endah saka kanyatan, wong ing njero mobil sedhan iku wis ora meruhi kahanan ing njaban mobil.
            Dina kepapat, kelima, Krepo tetep lungguh ing ngarep regol, kalungan dluwang ditulisi ‘mantan demonstran’. Mbokmenawa ana mantan demonstran liya kang saiki dadi punggawa pamarentah banjur migatekake dheweke. Nanging gegambaran pancen luwih endah tinimbang kanyatan. Sedhan liwat regol, kang ana njerone sajak wis ora meruhi kedadeyan kang ana njaban mobil maneh.
            Dina kanem, Krepo isih lungguh ing papan iku. Dina kapitu, isih ana papan iku. Dina kawolu, kesanga, lan sateruse, Krepo isih ana ing papan iku. Sandhangane wiwit letheg, kalung dluwang uga tansaya ireng. Dina sabanjure, Krepo isih lungguh ing papan iku.
            Dina kang ora ngerti maneh, ana bocah-bocah sekolah kang liwat ing ngarep gedhong kantor iku. Sajake ana kang cingak.
            “Biyen nalika aku liwat kene, patung iki durung ana lho...” kandhane sawenehe bocah sekolah mau karo nyedhaki lan ngiling-ilingi Krepo kang wis arupa ireng atos.
            “He.. ana tulisane: mantan demonstran!” sing liya maca dluwang kang gumantung ing dhadhane Krepo kang saiki wis dadi watu.
(Panjebar Semangat No.38 22 Septembet 2012)



Tidak ada komentar:

Posting Komentar